تولید ۲۱ میلیون سواری برقی در جهان تا سال ۲۰۳۰

قطعه نیوز: امروزه بیشتر کشورهای جهان به دلیل کاهش آلودگی هوا، کاهش مصرف سوخت و … به ساخت و استفادۀ خودروهای برقی روی آورده‌اند به طوری‌که فروش خودروهای برقی در سال ۲۰۱۷ میلادی نسبت به سال قبل ۵۴ درصد رشد داشته است و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ به ۲۱ میلیون دستگاه برسد. با توجه به این رشد سریع چشم‌انداز توسعه خودروهای برقی در ایران تا حدودی مبهم است و این درحالی است که نیاز به این پارادایم جدید در حوزه‌ حمل‌ و نقل، مسئله‌ای جدی و راهبردی است.

در عصر کنونی، پیشران‏ه‌های مهمی مانند کاهش ردپای کربن و افزایش حساسیت‏های زیست‌محیطی، منجر به توسعه شتابان خودروهای برقی شده‏ است. فراگیری خودروهای برقی در سطح دنیا به‌قدری بوده که در سال ۲۰۱۷ میلادی با ۵۴ درصد رشد نسبت به سال قبل از آن،‌ فروش این خودروها از مرز ۱ میلیون دستگاه عبور کرد و در همین سال، میزان فروش خودروهای برقی، حدود ۵ درصد کل بازار خودروهای سبک سواری بوده است. براساس پیش‌بینی مؤسسات بین‌المللی، رشد فروش خودروهای برقیِ سواری، به ۴ میلیون در سال ۲۰۲۰، ۱۲ میلیون تا سال ۲۰۲۵ و نهایتاً ۲۱ میلیون دستگاه در سال ۲۰۳۰ خواهد رسید. علاوه‌بر این، پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰ از هر ۵ خودروی سبکِ سواری در خیابان‌ها، یک خودرو تمام برقی باشد و به‌صورت تجمعی نزدیک به ۳۴۰ میلیون خودروی برقی وارد بازار شود.

مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی با عنوان آینده‌پژوهی توسعه خودروهای برقی و آثار آن بر صنایع معدنی آورده است: خودروهای برقی به‌عنوان یک بازار بزرگ تقاضا، نیازهایی را به صنایع بالادست خود منعکس کرده‏اند که متأثر از موضوعات «ذخیره انرژی» و «استحکام و سبکی بدنه» این خودروهاست. مواد اصلی مورد نیاز باتری خودروهای برقی، مواد معدنیِ لیتیوم، کبالت و نیکل و بدنه آن نیازمند آلومینیم و فولادهای پر استحکام پیشرفته است. برای مثال در سال ۲۰۱۹ ارزش کل منابع لیتیوم، کبالت و نیکل (سه ماده اولیه اصلی تهیه باتری) در جهان، ۵ میلیارد دلار تخمین زده شده است. منابع کبالت بیشترین سهم را در این میان داشته و بعد از آن منابع لیتیوم و نیکلِ کلاس ۱ (مناسب باتری‌ها) در رده‌های بعدی قرار دارند. انتظار می‌رود با افزایش تقاضای این محصولات جهت تولید باتری، ارزش این مواد خام تا سال ۲۰۲۵ به ۴۶ میلیارد دلار و تا سال۲۰۳۰ به ۱۳۴ میلیارد دلار برسد. با در نظر گرفتن میزان انرژی مورد نیاز، تخمین زده می‌شود که مجموع استفاده از باتری‌ها با رشد سالیانه ۳۳ درصدی، در سال ۲۰۲۵ به ۱۰۰۰ گیگاوات‌ ساعت برسد. این پیش‌بینی برای سال ۲۰۳۰ رقم ۲۹۰۰ گیگاوات ‌ساعت را نشان می‌دهد. انتظار می‌رود تقاضای باتری برای وسایل حمل‌ونقل برقی در سال ۲۰۲۵ به ۷۳۵ گیگاوات‌ ساعت و در سال ۲۰۳۰ به ۱۸۹۰ گیگاوات‌ ساعت (دو ـ سوم تقاضای کل) برسد.

بنابراین گزارش پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۵ نزدیک به ۸۰ درصد مصرف لیتیوم برای ساخت باتری مصرف شود. تولید «کبالت» در سال ۲۰۲۵ باید نسبت به مقدار مشابه در سال ۲۰۱۶ دو برابر شود. نکته اینکه هم‌اکنون بیش از ۶۰ درصد تولید کبالت دنیا از جمهوری کنگو تأمین می‌شود. کشوری که به‌دلیل ناپایداری‌های سیاسی، دارای چالش‌های متعددی در حوزه تجارت است. همچنین عمده کبالت تولیدی، محصول جانبی تولید نیکل و مس است. بنابراین سرمایه‌گذاری برای تولیدات جدید نیازمند توجه به بازارهای مس و نیکل است. با وجود اینکه درحال حاضر چالش جدی‌ای در بازار برای تأمین «نیکل» کلاس ۱ وجود ندارد، اما پیش‌بینی می‌شود که تأمین این فلز در سال ۲۰۲۵ با مشکل روبه‌رو خواهد شد. درحال حاضر عمده‌ تقاضای نیکل مربوط به صنعت فولاد بوده و تنها ۳ درصد از تقاضای نیکل کلاس ۱ برای باتری‌هاست. اما با رشد بازار خودروهای برقی و افزایش تقاضای نیکل برای ساخت باتری‌های لیتیمی، این رقم تا سال ۲۰۲۵ تا ۴۰ درصد افزایش پیدا خواهد کرد. همچنین انتظار می‌رود با افزایش تقاضا، فاصله قیمتی بین نیکل کلاس ۱ و ۲ افزایش یابد.

به‌ واسطه توسعه خودروهای برقی، علاوه‌ بر افزایش مصرف لیتیوم، تقاضای مس نیز افزایش چشمگیری خواهد داشت. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷، تقاضای مس، ۵۶۰ هزار تن افزایش داشته باشد. با در نظر گرفتن تولید جهانی حدود ۲۰ میلیون تن، این میزان افزایش سهمی معادل ۲/۵ درصد کل تولید جهانی خواهد بود.

بر اساس این گزارش در خصوص بدنه‌ خودروهای برقی نیز به‌نظر می‌رسد آینده این خودروها استفاده از «فولادهای پیشرفته با استحکام بالا» است. فولادهای پیشرفته یک تجربه ناموفق در صنعت خودروسازی داشته‌اند، اما پیشرفت فناوری‌های تولید فولاد، استفاده از این آلیاژ مستحکم و از همه مهم‌تر سبک را دوباره به صنعت خودروسازی وارد کرده است.

چشم‌انداز توسعه خودروهای برقی در ایران تا حدودی مبهم است و این درحالی است که نیاز به این پارادایم جدید در حوزه‌ حمل‌ و نقل، مسئله‌ای جدی و راهبردی است. احتمالاً صنعت ایران با یک تأخیر زمانی، الگوی یکی از کشورهای با صنعت و اقتصاد مشابه را برای توسعه خودروهای برقی پیاده خواهد کرد و لذا انتظار می‏رود نیاز به مواد معدنی و صنایع معدنی خاص این خودروها ایجاد شود. البته در صورتی که این اتفاق نیز رخ ندهد، همچنان تولید محصولات ارزشمند و با ارزش‏افزوده بالا (در اینجا مواد معدنی مرتبط با باتری‏ها و بدنه خودروهای برقی) و صادرات آنها، برای کشور جذاب خواهد بود. براساس برآوردهای انجام شده با الگو قرار دادن کشور ترکیه، لیتیوم مورد نیاز برای ساخت باتری خودروهای برقی تا سال ۲۰۳۰ در کشور ترکیه حدوداً ۲۸ هزار تن خواهد بود. مقایسه این رقم با میزان تولید جهانی لیتیوم در سال ۲۰۱۸ که برابر ۸۵ هزار تن است، نشان‌دهنده‌ بازار مستعد این کشور برای لیتیوم است. همچنین نیاز این کشور به حدود ۵۰۰ هزار تن آلومینیم و بیش از ۱ میلیون تن فولاد پیشرفته استحکام بالا، برای تولید خودروهای برقی، می‌تواند ترکیه را به بازاری برای صادرات لیتیوم، آلومینیم و فولادهای پیشرفته ایران تبدیل کند.

به‌ منظور سیاست گذاری و تعیین راهبردهای ایران در زمینه تأمین مواد اولیه خودروهای برقی باید در کل زنجیره ارزش حوزه ذخیره انرژی، بین تمامی ذی‏نفعان با محوریت وزارت صمت و سازمان‏های توسعه‏ای ایمیدرو و ایدرو، همکاری راهبردی انجام شود و استراتژی‏های مربوطه و نقشه راه توسعه برای مواد معدنی مذکور با حضور دیگر ذی‏نفعان از صنعت و دانشگاه ترسیم و اجرایی شود. به‌ویژه لازم است اهمیت توسعه این مواد معدنی در اسناد بالادستی (مانند برنامه هفتم توسعه کشور) انعکاس یابد.

همچنین از ظرفیت بنگاه‏های بزرگ معدن و صنایع معدنی مانند زنجیره فولاد، مس و… استفاده شده و مشوق‏های لازم برای جهت‏دهی آنها به کنش گری در حوزه مواد معدنی باتری‏های لیتیمی، اعمال شود. علاوه‌بر این، با توجه به کلیدی بودن بحث «توسعه فناوری» در زنجیره ارزش باتری‏های لیتیومی، همکاری هدفمند صنعت، دانشگاه، شرکت‏های فناور و اکوسیستم استارتاپی برای دستیابی به دانش فنی مورد نیاز، الزامی است و باید در دستور کار کارگروه‏های ویژه و نهادهای فرابخشی مانند معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری قرار گیرد.

به‌ طور خاص و طبق نتایج این گزارش انتظار می‏رود که سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور با همکاری ایمیدرو، در زمینه شناسایی و اکتشاف منابع معدنی جدید برای موضوع ذخیره انرژی برنامه‌ریزی کند. همچنین فراهم کردن بسترهای لازم برای دستیابی به دانش فنی فراوری مواد معدنی مذکور از دیگر راهکارهایی است که می‌تواند توسط سازمان‌های توسعه‌ای صنعت و معدن مورد توجه قرار گیرد.

رصد و پایش مستمر تحولات فناورانه و نوآورانه در حوزه ذخیره انرژی، فناوری‏ها و نیازمندی‏های مربوطه و ارزیابی تأثیرات آن بر معادن و صنایع معدنی و تدوین برنامه‏های میان‌مدت و بلند‌مدت از دیگر راهکارهای توسعه صنایع بالادستی خودروهای برقی است.

منبع: فارس

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.